Merkez Siyaset
Yirmi yedi yıl önce geçirdiği ameliyat nedeniyle göğüsten aşağısı felç olan 45 yaşındaki Sevtap Satır’ın hayatı SARFİT’te tanıştığı yüzme sporu ile değişti. Her şeye rağmen hayattan kopmayan ve uzun yıllar dışarı bile çıkmadıktan sonra, yüzme sporu sayesinde hayata tutunan Satır, “Sadece evin içinde kalarak çok uzun yıllar hayatımı devam ettirdim. Kız kardeşimin beni SARFİT ile tanıştırmasından sonra hayatım tamamen değişti. Yaşamak çok zordu ama o günler artık geride kaldı” diyor. SARFİT’e üye olduktan sonra alışkanlıklarının değiştiğine değinen genç kadın şimdilerde özgüvenini yeniden kazandığı ve tek başına hareket edebildiği için çok mutlu.
KENDİME KOYDUĞUM YASAKLARI GERİDE BIRAKTIM
Geçmişe dönüp baktığında, her şeyden önce durumu kabul etmenin önemli olduğunun altını çizen Sevtap Satır, yaşadıklarını şu sözlerle anlatıyor: “Durumu kabul ettikten sonra kendine önce sen yardımcı oluyorsun. Kardeşim, ailem ve dışarıdan gelen insanlarla hiçbir yere gitmiyordum. Bu şekilde yürürken, beni hiç kimsenin görmesini istemiyordum. Kabul etmek çok zor oldu, ama şuan kendimi engelli gibi görmüyorum. Engelli insanların kendilerine koydukları yasaklarda tembellik olduğunu düşünüyorum. Yirmi sene evde sadece temizlik yaptım. Şu aklımla başlasaydım hayata her şey çok daha farklı olurdu. İlkokul mezunuyum, eminim ki üniversite bitirmiş olurdum şimdi. Çok hırslıyım. Yüzüyorum, fitness salonunda spor yapıyorum. Çok güzel programlar hazırlandı benim için. Bu programları yaptıktan sonra, vücudumun daha güçlü olduğunu hissettim. Daha mutlu oldum, enerji dolu oldum. Yorulmuyorum, yorulmak nedir bilmiyorum. Şu an evimin temizliğini de sporumu da yapabiliyorum. Ailemin bana desteği çok büyük. Şükrü Genç Başkan’a çok çok teşekkür ediyorum. Bizim gibi insanların mutlaka bir şeylerle uğraşmaları gerekiyor. Çünkü psikolojik olarak o dönemlerde çok kötüydüm. Kendime zaten inanmıyordum ama şimdi yapamayacağım hiçbir şey yok. Tek başıma her işimi halletmeye başladım. Hastane, alışveriş ya da evin diğer eksiklerini gidermek konusunda artık yalnız hareket edebiliyorum.”